Μήνυμα απ' τη Σελήνη ή Αναρχικοί στο Φεγγάρι

σεληνιακό τοπίο∙
αραιά τ’ αυτοκίνητα,
ρακένδυτοι και επαίτες
κυκλοφορούν μονάχα
-οι μπάτσοι σταμάτησαν
στη στάση του λεωφορείου
έναν μετανάστη,
-«πού πας;»

τα σύνορα μετακινούνται διαρκώς,
απ’ την παραμεθόριο
φτάνουν έξω απ’ το σπίτι,
μας κάνουν ξένους
-πιο ξένους ακόμα
πολιτογραφόμαστε αστοί,
πατρίδα μας τα τετραγωνικά
που νοικιάζουμε

κι αν αύριο σε ξαναδώ στον δρόμο
τυχαία
ας βαδίσουμε δίπλα-δίπλα
δίχως σκοπό
προπάντων ας μη ρωτήσουμε
-«πού πας;»

είναι βλέπεις, αγάπη μου, ο σκοπός
η γλώσσα της εξουσίας