Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

O θάνατός μου

Σκέφτομαι καμιά φορά
-συνήθως στο μπάνιο-
 ανάμεσα σε άσκοπες νότες
υδρατμούς απογνώσεων
και το γυάλινο πλέγμα
του καθρεπτιζόμενου ομοιώματώς μου:

 Δεν έχω ιεραρχήσει το θάνατό μου
 ο θάνατός μου, μου είναι αδιάφορος.

κι έπειτα μόνο
οι υπόκωφες φωνές
του μάγματος
που ρέει
απο το στόμιο ενός αόρατου κοινωνικού ηφαιστείου
 ο θόρυβος των οποίων μου τρυπάει τα τύμπανα
 διαρρυγνύει στητά και κυνικά
 τη σκέψη μου.

η βοή των φωνών απλώνεται εντός μου:

 δεν έχουμε ιεραρχήσει το θάνατό σου,
 ο θάνατός σου, μας είναι αδιάφορος.

 Σε όλους είναι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου